وقتی شش سال پیش پسرم را برای فوتبال ثبت نام کردم، در مورد غذاهای فاقد ارزش غذایی ای که به بچه ها می دادند نظری نداشتم. بعد از یک فصل که دیدم بعد از بازی به آنها کیک، کوکی، چیپس و آب میوه گیلاس می دهند، ناامید و گیج شدم. چرا بازی فوتبال باید باعث شود که به بچه ها دونات و آب گازدار بدهند؟ چرا ورزش را با غذاهای غیر مرتبط همراه کردیم؟ و آیا من تنها کسی بودم که از این موضوع شکایت داشتم به خصوص زمانیکه بازی ها یکشنبه صبح قبل از نهار بود؟

فصل بعد من به مربی جدیدمان نزدیک شدم، نگرانیم را نسبت به مواد غذایی ناسالمی که استفاده می شد ابزار کرده و خواستم اگر امکانش باشد از میوه و آب برای میان وعده های تیم استفاده کنیم. او مشتاقانه موافقت کرد و گفت که بسیار خوشحال است که در نهایت کسی در مورد این موضوع صحبت کرد.

حالا من به والدین در سراسر کشور کمک می کنم که یک فرهنگ میان وعده سالم تر در جوامعشان ایجاد کنند. من نمونه ایمیل های مربی و تیم، لیست های میان وعده و سایر منابع رایگانی را در Sports Snacktivism Handbook دارم.

اگرچه حذف کامل میان وعده های تیمی کار ساده ای نیست اما بعضی از مربیان از میان وعده پس از بازی لذت می برند. بنابراین در این موارد من از میوه (یا سبزیجات) و آب حمایت می کنم. آنها آبرسان، سبک و مغذی هستند و اکثر بچه ها در روز به اندازه کافی از آن استفاده نمی کنند. میوه های تازه و سبزیجات معمولا برای کودکان مبتلا به آلرژی غذایی مفید هستند. علاوه بر این، بچه ها می توانند میان وعده بخورند و زمانیکه به خانه می روند هنوز هم جا برای خوردن نهار و شام داشته باشند.

برای آشنایی با این 10 ایده اینجا http://tizland.ir/show/?id=4344 کلیک کنید.