همه ی ما حداقل یک بار این سوال را از خود پرسیده ایم. سفر به دیگر ستاره ها چقدر طول می کشد؟ چنین سفری چگونه ممکن است و آیا روزی شاهد رایج شدن چنین سفرهایی خواهیم بود؟ 

خوشتان بیاید یا نه، فضا خیلی بزرگ است و تکنولوژی ما همچنان بسیار ابتدایی است. اما اگر روزی به هر دلیلی تصمیم به "خروج از گهواره‌مان" گرفتیم، طیف وسیعی از گزینه‌ها برای رسیدن به نزدیک‌ترین منظومه در کهکشان راه شیری وجود دارد. نزدیک‌ترین ستاره به زمین خورشید است؛ ستاره‌ای متوسط در دیاگرام هرتسپرونگ-راسل. این به معنی ثبات بالای خورشید و فراهم کردن نور مناسب برای شکل‌گیری حیات بر روی زمین است. می‌دانیم که سیاراتی به دور دیگر ستاره‌های مجاور منظومه‌ی شمسی می‌چرخند و بسیاری از این ستاره‌ها شبیه خورشید هستند.

برای پی بردن به پاسخ این پرسش ها فیلم آموزشی را ببینید.

فسیل، بقایا و اثرات جاندارانی است که میلیون ها سال قبل می زیسته اند. از مراحل با اهمیت چگونگی تشکیل فسیل رسوب گذاری و فرسایش است.

اگر به علم زمین شناسی علاقه‌مند باشید به احتمال  زیاد باید شناخت فسیل‌ و آشنایی با چگونگی تشکیل فسیل برایتان جذاب باشد. فسیل‌ها بقایای جانداران و یا اثر رد پای موجودات زنده‌ای هستند که هزاران سال قبل روی کره زمین می‌زیسته اند. اگر می‌خواهید با مراحل تشکیل فسیل آشنا شوید این ویدئو را حتما ببینید.

متوسط فاصله ی ماه تا زمین حدود 384400 کیلومتر است. نیروی جاذبه ماه یک ششم نیروی جاذبه زمین است. اتمسفر ماه به حدی رقیق است که تقریباً  می توان گفت فاقد مولکلول است و به علت نداشتن مولکول نور خورشید در آسمان ماه تجزیه و منعکس نمی شود بنابراین آسمان ماه به رنگ تیره دیده می شود. 

حرکات ماه: کره ی ماه علاوه بر اینکه به همراه زمین به اطراف خورشید می چرخد، خود نیز دارای دو حرکت است.1) حرکت انتقالی به دور زمین که خود از دو نظر مورد توجه است. اول زمان نجومی ماه(زمانی که 360 درجه دور بزند) که مدت آن برابر 27روز 7ساعت و 43 دقیقه است و دوم زمان هلالی ماه(فاصله بین رویت دو هلال هر ماه) معادل 29روز 12ساعت 44دقیقه 2) حرکت چرخشی ماه دور خودش که زمان آن برابر با مدت چرخش ماه به دور زمین است(27روز) از دلایل کندی حرکت، تاثیر نیروی جاذبه ی زمین بر ماه است. در حرکت ماه به اطراف زمین موقعیت ماه هر روز نسبت به ستارگان حدود 13درجه به سمت شرق تغییر می کند. در نتیجه ماه هر روز 50 دقیقه دیرتر از روز قبل طلوع و غروب می نماید. همچنین چون کره ماه ظرف 27 روز یک دور کامل به دور زمین می چرخد و در همین ایام زمین هم در مدار خود به دور خورشید مقداری تغییر مکان می دهد، ما برای دیدن ماه به صورت هلال باید دو روز دیگر به رقم فوق اضافه کنیم یعنی در واقع هلال ماه پس از مدت حدود 29 روز دوباره مشاهده می شود. اما چرا ماه همیشه یک طرف آن به سمت زمین است؟ و ما همیشه یک طرف ماه را می بینیم؟ در جواب باید گفت:علت آن به مساوی بودن زمان حرکت چرخشی ماه به دور خود و حرکت مداری آن به دور زمین است. یعنی به دلیل کندی حرکت ماه به دور خود و برابر بودن آن با زمان حرکت مداری ماه به دور زمین همیشه فقط یک سمت ماه رو به زمین است و انسان در روی زمین هرگز پشت ماه را نخواهد دید.

برای مشاهده فیلم آموزشی کلیک کنید

خواب کافی به اندازه ورزش منظم، تغذیه سالم و بهداشت دندان ها اهمیت دارد. همه این جنبه های سلامتی به یک اندازه مهم هستند. خوابیدن نه تنها غیرضروری نیست بلکه عنصر اساسی برای سلامتی کامل است. الگوی خواب نقش تعیین کننده ای در میزان سلامت دارد. امروزه اغلب افراد عادت دارند تا دیروقت بیدار بمانند و همین امر سبب شده تا الگوی خواب بطور کلی از حالت طبیعی خارج شود.

ساعت بیولوژیک بدن به شما کمک می کـنـد تا فعالیت خود را در ساعات روز افزایش داده و در شب از شدت آنها بکاهید و به استراحت بپـردازیـد.

سـاعــت بیولوژیک مختص انسانها نبـوده و تـمـام مـوجـودات زنـده از بــاکتری ها گرفته تا خود انـسـانها دارای چنین ساعتی میباشند.

در تنظیم ساعت بیولوژیک بدن سه بخش با یکدیگر همکاری می کنند:

1. گیرنده های نور واقع در چشمها

2. بخشی از هیپوتالاموس بنام SCN

3. غده صنوبری (پینه آل)

هنگامی که نور به چشمها می رسد گیرنده های نور آن را به هیپوتالاموس مغز مخابره می کنند، سپس هیپوتالاموس به غده پینه آل فرمان میدهد که ملاتونین ترشح کند. در واقع تولید ملاتونین نسبت به دو عامل نور و حرارت حساس می باشد. هنگامی که نور و حرارت کاهش می یابد ما احساس خواب آلودگی خواهیم کرد چرا که تولید ملاتونین افزایش می یابد. ملاتونین در غیاب نور و در شب تولید می گردد بطوری که میزان ملاتونین در شب 10 برابر میزان آن در روز میباشد. میزان ترشح و تولید ملاتونین در افراد مسن کاهش می یابد. از این رو آنها صبح ها زودتر از خواب برمیخیزند. بر هم خوردن تنظیم ساعت درونی و ناهمخوانی آن با محیط پیرامون منجر به بروز بی خوابی می گردد.

گوش‌ها برای ما وظیفه دریافت صوت را بر عهده‌دارند. زمانی که‌ موج منتشرشده توسط ارتعاش هوا به گوش ما می‌رسد. به خوبی توسط آن دریافت شده و به گوش میانی و بعد از آن به گوش داخلی منتقل خواهد شد. درنهایت این موج ارتعاشی به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌شود و به مغز منتقل می‌گردد.

چگونه صداها را می شنویم؟

ارتعاشات صدا یا امواج صوتی از درون هوا می گذرند. هنگامی که امواج صوتی به پرده صماخ برخورد می کنند، آن را به ارتعاش درمی آورند و باعث زنجیره ای از واکنش ها می شوند. پرده صماخ ارتعاشات را به سه استخوان کوچک درون گوش میانی به نام های استخوان چکشی، استخوان سندانی و استخوان رکابی، منتقل می کند و از طریق آنها به مجرای مارپیچی در گوش داخلی می رسد که بخش حلزونی نامیده می شود.

از آن جهت که درون حلزون گوش هزاران پایانه عصبی مویی شکل به نام مژک (سیلیا) وجود دارد با ارتعاش بخش حلزونی، این مژک ها به حرکت در می آیند. آنها این حرکت ها را به صورت پیام عصبی درآورده و از طریق عصب شنوایی به مغز می فرستند. هر اندام شنوایی دارای پانزده تا بیست هزار گیرنده عصب شنوایی است. هر کدام از این گیرنده ها با یک سلول مویی ویژه ارتباط دارند. حرکت مژک های سلول های مویی، در نتیجه انتقال ارتعاشات صدا، کانال های یونی در این سلو ل ها را باز می کند. با باز شدن کانال های یونی پیام عصبی ایجاد شده و به قشر شنوایی در مغز فرستاده می شود. مغز این پیام ها را دریافت کرده و به صورت صدا تفسیر می کند و عمل شنیدن انجام می شود.

شگفت آورترین برنامه زندگی زنبور عسل، ساخت خانه های شش ضلعی با ظرافت و مهندسی خاص می باشد. خانه هایی که نقشه آن بسیار حساب شده و زوایای آن دقیق است. برای استفاده از یک سطح، به گونه ای که هیچ قسمتی از آن هدر نرود و یا زوایای تنگ و تاریکی پیدا نشود، بهترین راه، ساختِ خانه های شش ضلعی با زوایای مساوی است تا ماوایی مطمئن برای زندگی و پرورش نسل و ذخیره گرده گل، شهد و عسل باشد.

کلمات کلیدی: دانستنی ها|دانستنی های علمی|تفریح و سرگرمی|مطالب علمی|دانستنی های علمی و آموزشی