نوع خون که همچنین به عنوان گروه خونی شناخته می‌شود، هر چند منحصر به فرد نیست، اما از فردی به فرد دیگر تفاوت می‌کند. به منظور یک انتقال بی‌خطر، لازم است گروه‌های خونی به طریقی خاص با یکدیگر تطابق داشته باشند. عموماً چهار گروه خونی اصلی تحت عناوین A، B، AB، و O وجود دارد. این گروه‌های خونی با توجه به وجود یا عدم وجود دو آنتی‌ژن A و B در سطح سلولهای قرمز خون (گلبولهای قرمز خون RBCs) تعیین می‌شوند.

انواع گروه خونی با توجه به سیستم شناخته شده‌ای تحت عنوان سیستم گروه خونی ABO، تقسیم‌بندی می‌شوند. این گروه‌ها فراتر از آن با توجه به عامل Rh (عامل رزوس) تقسیم می‌شوند. عامل Rh وجود یا عدم وجود آنتی ژن D در سلول‌های قرمز خون است. گروه‌های خونی A منفی، B منفی، AB منفی، و O منفی، گروه‌هایی هستند که در سلولهای قرمز هیچ گونه آنتی‌ژنی ندارند. انواع مثبت آن البته دارای آنتی‌ژنهایی در خود هستند. این سیستم ABO، که در اوایل قرن 20ام پایه‌گذاری شد، دارای جایگاه بین المللی بوده، و با انجمن بین المللی انتقال خون وابستگی دراز مدتی دارد.

آمار جمعیت

حقیقتی حیرت انگیز از گروه خونی «O» این است که در حدود 38% جمعیت ایالات متحده دارای گروه خونی O مثبت می‌باشند. این درصد در میان اسپانیایی‌ها و آمریکایی‌ آفریقایی‌ تبارها بیشتر می‌باشد.

انتقال خون

افراد با گروه خونی O مثبت می‌توانند تنها از اعضای گروه O مثبت خون دریافت کنند. اعتقاد بر این بود که گروه خونی O منفی با این گروه خونی سازگار است، با این حال این حقیقت کاملاً مورد بحث و منازعه قرار دارد. افراد دارای گروه خونی O منفی می‌توانند تنها از کسانی خون دریافت کنند که دارای گروه خونی O منفی می‌باشند. تنها 7% از مردم ایالات متحده دارای گروه خونی O منفی می‌باشند.

اهداء خون

یک اهداکننده با گروه خونی O + می‌تواند به هر گروه خونی مثبت، یعنیO + ، A +، B +، و AB + خون اهداء نماید. از این رو، افراد با گروه خونی O به عنوان اهداء کنندگان جهانی شناخته می‌شوند. گروه خونی O مثبت عمومی‌‌ترین نوع گروه خونی و به احتمال زیاد انتقال دهنده می‌باشد. با این حال، افرادی با گروه خونی O منفی می‌توانند به هر کسی (هم گروه خونی مثبت و همچنین گروه خونی منفی) خون اهداء کنند. در نتیجه فردی با گروه خونی O منفی به عنوان اهدا کننده جهانی سلول‌های قرمز در نظر گرفته می‌شود.

در موارد اضطراری، به دلیل مشخص نبودن نوع خون بیمار، خون O منفی به او داده می‌شود. این گروه خونی همچنین برای نوزادانی که به خون نیاز دارند، لازم می‌باشد.

سازش پذیری پلاسما

در صورت بروز شرایط اضطراری، افراد O + می‌توانند پلاسما را از هر گروه خونی دیگری دریافت کنند. افراد با گروه خونی O دارای هم آنتی ـ A (anti-A) و هم آنتی ـ B (anti-B) بوده بنابراین پلاسما گروه O تنها می‌تواند به بیماران گروه خونی O داده شود.

خصوصیات شخصیتی

باور می‌کنید یا خیر، مانند نشانه‌ی زودیاک (برج فلکی) (the Zodiac sign)، نوع گروه خونی بر رفتار شما تاثیر می‌گذارد. اعتقاد بر این است افرادی که به گروه خونی O تعلق دارند، دارای یک شخصیت پرخاشگر، سلطه جو و پر انرژی می‌باشند. آنها بیشتر واقع گرا بوده و به جزئیات اهمیت می‌دهند، افرادی مسئول، قاطع، منظم، مرتب، مبتکر و واقع بین، منطقی، دقیق و قانونمند هستند. شخصیت گروه خونی O مثبت اغلب قوی، نوآور، عصبانی با رفتاری مثبت و منفی، و همچنین بیش فعال و ویری توصیف می‌شود.

رژیم غذایی

رژیم غذایی برای گروه خونی O مثبت بایستی بیشتر حاوی گوشت بر مبنای پروتئین (گوشت بدون چربی) باشد، با این حال، نباید با ورزش شدید همراه باشد. مواد غذایی که می‌توانند منجر به افزایش وزن شوند به عنوان مثال، حبوبات، لوبیا، و غیره بایستی در حد اعتدال مصرف شوند. مطالعات انجام شده در خصوص ویژگی‌های گروه خونی O نشان می‌دهد که افراد با گروه خونی O دارای معده‌ی اسیدی هستند. وارد نمودن بلغور جو دوسر، آلوئه ورا، زنجبیل، سالاد سبز، موز، و خربزه در رژیم غذایی می‌تواند به کاهش علائم رفلکس اسید کمک کند.

اهدای خون هرچند وقت یک بار می‌تواند جان انسان‌های زیادی را نجات دهد. یک اهداء خون می‌تواند جان نزدیک به 3 نفر را نجات دهد. اهداء خون یک شیوه‌ی ساده و بسیار بی‌خطر می‌باشد.

17 مرداد روزی است که  تیزلند فعالیت خود را به صورت رسمی  آغازکرد و امروز وارد دومین سال فعالیت خود شد، بسیار خوشحالیم که به  اهداف تعیین شده تا  حد بسیار زیادی رسیده ایم.

در طول 2 سال گذشته اتفاقات زیادی برای تیم  وب سایت تیزلند پیش آمد ، اما همواره تمامی تلاشمان بر این بوده است که بدون توجه به حاشیه ها به سمت جلو حرکت نمایید و به نوبه خودمان حرکتی هر چند کوچک اما مفید برای دانش آموزان سرزمین خود انجام دهیم..

با استفاده از تجارب به دست آمده در طول این 2 سال و با حمایتهایی که شما دوستان از ما بعمل می آوردید قصد داریم در سال سوم فعالیتمان جهشی بسیار بلند و ملموس نسبت به سالهای قبل داشته باشیم. از شما خواشمندیم ما را از پیشنهادات و انتقادات خود بی دریغ نگذارید و کمک کنید تا این وب سایت را به عنوان مفید ترین و بهترین سایت آموزشی فارسی زبان به تمامی ایرانیان معرفی نماییم.

پس بیاییم با حمایت از این سرزمین، جشن دو ساله‌ی آن را به جشن دو هزار و پانصد ساله تبدیل کنیم.

  

به جدول 3×3 بالا توجه کنید. در هر حرکت می‌توانیم جای دو سطر یا جای دو ستون از این جدول را با هم عوض کنیم. با این حرکات به چند جدول مختلف می‌توان رسید؟

الف) 6

ب) 12

ج) 36

د) 42

هـ) 84

پاسخ معمای المپیادی: جدول های متمایز

گزینه (الف) درست است.

به سادگی قابل درک است که هرگز با تعویض‌های یاد شده? دو عدد «0» در یک سطر و یا در یک ستون قرار نخواهد گرفت. بنابراین در هر سطر و یا ستون دقیقا یک عدد«0» و دو عدد «1» وجود دارد. قرار دادن یک عدد «0» در ستون اول به 3 طریق ممکن است. قرار دادن یک عدد «0» در ستون دوم به شرطی که با «0» موجود در ستون اول هم‌سطر نباشد به 2 طریق ممکن است و بالاخره این که قرار دادن یک عدد «0» در ستون سوم به شرطی که با هیچ یک از «0» های قبلی هم‌سطر نباشد برابر 1 می‌باشد که طبق اصل ضرب جواب مورد نظر 1×2×3 یعنی 6 می‌شود.

همه‌ی ما کمابیش درباره‌ی راه‌های تقویت مغز و حافظه چیزهایی می‌دانیم. از حل کردن جدول گرفته تا خوردن عدس و کندر و باقی روش‌های خوراکی یا غیرخوراکی سنتی و مدرن که می‌توانند بسیار موثر هم باشند. ممکن است شما جزو افرادی باشید که هیچ‌وقت از حل کردن جدول سودوکو غافل نمی‌شوید و حل این نوع جدول که مهارت خاصی هم می‌خواهد جزو کارهای پیش‌پا افتاده‌تان باشد یا در بازی‌های گروهی که با کلمات سروکار دارد و لازمه‌ی انجام آنها داشتن بهره‌ی هوشی بالایی است، مهارت ویژه‌ای داشته باشید؛ پس آی کیوی بالایی دارید! اما احتمالا خبر ندارید برخی عادات در زندگی روزانه‌ی ما وجود دارند که می‌توانند عصب‌های باارزش مغز را تخریب و تمام تلاش‌هایمان را برای حفظ بهره‌ی هوشی مناسب نقش بر آب کنند.

1. غرق شدن در استرس

درست است! متاسفانه امروزه استرس تقریبا جزءِ جدایی‌ناپذیر زندگی روزمره‌ی ماست. درحالی‌که از اثرات زیان‌بار استرس آگاهیم، تقریبا همیشه گرفتارش می‌شویم. انواع و اقسام مشکلات مالی، نگرانی‌های شغلی و کاری، حفظ ظاهر زندگی اجتماعی و خانوادگی حتی اگر در بدترین شرایط ممکن باشد، همگی عوامل استرس‌زایی هستند که باعث تولید هورمون‌های استرس می‌شوند و بدن را دچار انواع و اقسام بیماری‌ها و مشکلاتی می‌کنند که مغز نیز از این آسیب‌ها در امان نیست. برندان کلی (Brendan Kelley) متخصص مغز و اعصاب مرکز پزشکی دانشگاه ایالتی اوهایو معتقد است: «افزایش استرس نه‌تنها عملکرد مغز را تضعیف می‌کند، بلکه احتمال خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را نیز افزایش می‌دهد». زیرا در پس ارتباط بیماری آلزایمر و عملکرد مغز، ردپای تغییرات هورمونی مرتبط با استرس وجود دارد.

2. اضافه وزن و چاقی

اگر شما هم جزو افرادی هستید که برای تناسب اندام به انگیزه‌‌ی قوی نیاز دارید، باید بگویم تحقیقات نشان می‌دهد که چاقی در میانسالی عملکرد شناختی مغز را کاهش می‌دهد و در نتیجه خطر ابتلا به زوال عقل افزایش می‌یابد. پس همان‌طور که می‌بینید انگیزه‌ی کافی برای رژیم گرفتن وجود دارد! مطالعه‌ای که در مجله‌ی اپیدمیولوژی در همین زمینه به چاپ رسید گویای این واقعیت است که چاقی و کم‌توانی فکری افراد در نوجوانی و بزرگ‌سالی با هم مرتبط هستند. هرچند چاقی به هزارویک دلیل، یکی از پیچیده‌ترین معضلات پزشکی عصر امروز به‌شمار می‌رود اما نمی‌توان مشکلات و بیماری‌های مرتبط با چاقی یا موثر در بروز آن ازجمله آسیب‌های مغزی را انکار کرد یا نسبت به آنها بی‌توجه بود.

3. خوردن شیرینی زیاد

بسیاری از ما تصور می‌کنیم خوردن شکر فقط سایز کمرمان را افزایش می‌دهد و البته خیلی‌ها به قیمت لذت بردن از شیرینی‌جات با این مسئله کنار آمده‌اند! اما اگر بدانیم شکر سلول‌های مغز را تخریب می‌کند باز هم می‌توانیم به‌آسانی از کنار این واقعیت بگذریم؟! آلن توفیق (Allen Towfigh) متخصص مغز و اعصاب و طب خواب وابسته به کلیسای پروتستان نیویورک درباره‌ی رابطه‌ی مصرف شکر و آسیب سلول‌های مغز می‌گوید: «افراد دیابتی بیشتر در معرض خطر ابتلا به زوال عقل قرار دارند.» براساس مطالعه‌ای که در دانشگاه کالیفرنیا روی چند حیوان آزمایشگاهی صورت گرفت، رژیم غذایی حاوی قند زیاد عملکرد سلول‌های مغز را تحت تاثیر قرار می‌دهد و توانایی شناختی مغز را پایین می‌آورد.

4. انجام چند کار هم‌زمان

هرچند ممکن است استاد انجام هم‌زمان چند کار باشید و به خودتان هم بابت داشتن این مهارت افتخار کنید اما حتما نمی‌دانید نوشتن ایمیل، هم‌زمان حرف زدن با تلفن یا بحث کردن با یک همکار و در همان حال خوردن وعده‌ی ناهارتان نه‌تنها به مهارت‌هایتان نمی‌افزاید بلکه قادر است عملکرد پردازش مغزتان را هم مختل کند. قسمت جلویی مغز که در ناحیه‌ی پیشانی قرار دارد مرکز اصلی کنترل‌کننده‌ی دقت مغز است که قدرت محدودی برای پردازش دارد. درصورتی‌که سعی کنید بیش از ظرفیت و توانایی مغز به‌طور هم‌زمان برای پرداختن به موضوعات متعدد از آن بهره ببرید، درست مثل زمانی که پنجره‌های متعددی را در ویندوز کامپیوتر باز می‌کنید و سیستم پردازش کامپیوتر اصطلاحا هنگ می‌کند، مغز شما هم متوقف خواهد شد. پس چنانچه تا به حال این‌گونه از مغزتان استفاده می‌کردید چون می‌خواستید در زمان صرفه‌جویی کنید یا فکر می‌کردید این‌ کارتان نشان‌دهنده‌ی مهارت و توانایی ویژه‌ی شماست هرچه زودتر آن را متوقف کنید تا خدایی نکرده به مغزتان آسیب نرسد.

5. قرار گرفتن در معرض دود سیگار

حتی اگر سیگاری نیستید اما اطراف‌تان پر از جماعت سیگاری است بهتر است هرچه زودتر فکری برای این موضوع بکنید! قرار گرفتن در معرض دود سیگار، مغز را در معرض آسیب مواد سمی قرار می‌دهد. آلن توفیق در این‌باره می‌گوید: «قرار گرفتن در معرض دود سیگار برای مدت زمان طولانی مقدار مونواکسیدکربن را در بدن افزایش می‌دهد؛ مونواکسیدکربن جایگزین ماده‌ی حیاتیِ اکسیژن می‌شود که برای ادامه‌ی حیات بدن و مغز انسان بسیار ضروری است». هنگامی‌ که رگ‌های خونی و سلول‌های عصبی دچار آسیب شوند، توانایی سلول‌های مغز برای برقرای ارتباط موثر مختل می‌شود و مغز نمی‌تواند از اطلاعات خود به‌درستی حفاظت کند.

6. سفرهای هوایی مداوم

با توجه به مطالعه‌ای که در دانشگاه کالیفرنیا در رابطه با عملکرد مغز انجام شده است سفر به مناطق مختلف ریتم طبیعی بدن را مختل می‌کند. از طرفی هنگامی‌ که به‌طور مداوم در سفر به‌خصوص سفرهای هوایی باشید، حافظه و فرایند یادگیری‌تان تا یک ماه بعد از بازگشت از سفر دچار اختلال خواهد شد. دکتر الیزابت لومبارد (Elizabeth Lombardo) روان‌شناس و نویسنده‌ی کتاب «7 استراتژی مقابله با منتقد درونی‌تان و خلق یک زندگی عاشقانه» معتقد است: «سفرهای متعدد هوایی علاوه بر مشکلات خواب و تغذیه و برهم زدن تنظیم هورمون‌های بدن (که همگی حافظه و فرایند یادگیری را تحت تاثیر قرار می‌دهند) به‌عنوان یک عامل مهم تولید استرس‌ می‌تواند به بدن و مغز انسان آسیب‌های جبران‌ناپذیری وارد کند».

گوش‌ها برای ما وظیفه دریافت صوت را بر عهده‌دارند. زمانی که‌ موج منتشرشده توسط ارتعاش هوا به گوش ما می‌رسد. به خوبی توسط آن دریافت شده و به گوش میانی و بعد از آن به گوش داخلی منتقل خواهد شد. درنهایت این موج ارتعاشی به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌شود و به مغز منتقل می‌گردد.

چگونه صداها را می شنویم؟

ارتعاشات صدا یا امواج صوتی از درون هوا می گذرند. هنگامی که امواج صوتی به پرده صماخ برخورد می کنند، آن را به ارتعاش درمی آورند و باعث زنجیره ای از واکنش ها می شوند. پرده صماخ ارتعاشات را به سه استخوان کوچک درون گوش میانی به نام های استخوان چکشی، استخوان سندانی و استخوان رکابی، منتقل می کند و از طریق آنها به مجرای مارپیچی در گوش داخلی می رسد که بخش حلزونی نامیده می شود.

از آن جهت که درون حلزون گوش هزاران پایانه عصبی مویی شکل به نام مژک (سیلیا) وجود دارد با ارتعاش بخش حلزونی، این مژک ها به حرکت در می آیند. آنها این حرکت ها را به صورت پیام عصبی درآورده و از طریق عصب شنوایی به مغز می فرستند. هر اندام شنوایی دارای پانزده تا بیست هزار گیرنده عصب شنوایی است. هر کدام از این گیرنده ها با یک سلول مویی ویژه ارتباط دارند. حرکت مژک های سلول های مویی، در نتیجه انتقال ارتعاشات صدا، کانال های یونی در این سلو ل ها را باز می کند. با باز شدن کانال های یونی پیام عصبی ایجاد شده و به قشر شنوایی در مغز فرستاده می شود. مغز این پیام ها را دریافت کرده و به صورت صدا تفسیر می کند و عمل شنیدن انجام می شود.

در طول سفر، پیک نیک و گشت و گذار در طبیعت روشن کردن آتش معمولا یکی از امور ضروری برای اهداف مختلف نظیر پخت و پز، روشنایی و…می باشد. اما گاهی امکانات لازم برای روشن کردن آتش در دسترس نیست یا در شرایط بحرانی فرصت فراهم کردن ملزومات آن را نداریم. در این مواقع استفاده از روش های سریع تر و بی دردسر تر برای روشن کردن آتش منطقی تر است. یکی از این روش ها روشن کردن آتش با استفاده از لیمو ترش است. در ادامه با نحوه روشن کردن آتش با لیمو ترش در کم ترین زمان ممکن اشنا خواهید شد.

نخستین مداد از چه ماده‌ای ساخته شده بود؟ در کجا و چه عصری ساخته شد؟ چگونه اصلاح شد؟

نخستین مداد به مفهوم امروزی در 1662 میلادی ساخته شد. جنس آن چوبی بود و مغز مداد از گرافیت تهیه شده بود. این ماده اغلب با مغز سربی اشتباه شده است که خیلی قدیمی‌تر است. هنوز هم اصطلاح «مغز سربی» به کار می‌رود.

نخستین رگه‌های گرافیت در قرن پانزدهم در باواریا (آلمان کنونی ـ مرکزش مونیخ) کشف شد ولی استفاده از این ماده معدنی برای ساختت مداد تا بهره برداری از معدن کامبرلند در انگلستان در 1654 طول کشید. گرافیت شکل بلوری (کریستال) کربن و در طبیعت فراوان است.

در قرن هجدهم نیکولا ژاک کونته فرانسوی (1755ـ 1805) ترکیب مغز مداد را با افزودن آرژیل (خاک رس) اصلاح کرد و پلومباژسن (سرب و رس) مصنوعی را درست کرد.

مداد که ظرافت فراوان به رسم می‌دهد ابزار ممتاز استادان بزرگ نقاشی قرن نوزدهم مانند دولاکروا، انگر، کورو، و دوگا شد.